«Μπαζούκα» η Λαγκάρντ με το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, «μπαζούκα» η Φον ντερ Λάιεν με την πρόταση της Κομισιόν για το ταμείο ανασυγκρότησης, πήξαμε στις… πεζοναύτισσες, χωρίς καν να ξέρουμε ποιον σκοπεύουν τα «μπαζούκα». Από το απόγευμα της Τετάρτης, πάντως, στην Ελλάδα έχουν στηθεί πανηγύρια για τα δεκάδες δισ. που θα εισρεύσουν στη χώρα από τις Βρυξέλλες. Οι πιο ανόητοι κάνουν ήδη τη διαίρεση (τόσα τα δισ., διαιρούμε με τον πληθυσμό της χώρας) και περιμένουν να πάρουν την επιταγή.
Πριν από οτιδήποτε άλλο, πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που στην ΕΕ αναζητούνται «πακέτα» για να στηρίξουν τις καπιταλιστικές οικονομίες σε συνθήκες κρίσης. Τα «πακέτα» αυτά, όποια μορφή κι αν έχουν (δάνεια ή επιχορηγήσεις) κατευθύνονται κυρίως στις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Στους μονοπωλιακούς ομίλους (την πρωτοκαθεδρία έχουν πάντοτε τα μονοπώλια του γερμανογαλλικού άξονα και οι θυγατρικές τους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες), που στηρίζουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, ώστε να μην καταρρεύσουν στη διάρκεια της κρίσης.
Δίπλα σ' αυτά τα «χοντρά πακέτα» μπαίνουν κάποια μικρότερα. Κάποια έχουν προνοιακό χαρακτήρα, κάποια άλλα έχουν διαρθρωτικό -όπως τον αποκαλούν- χαρακτήρα. Κατευθύνονται υπό όρους στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ ή στις πιο φτωχές περιφέρειες των ιμπεριαλιστικών χωρών. Σημαντικό τμήμα και απ' αυτά τα «πακέτα» παίρνει το μεγάλο κεφάλαιο. Αρκεί να δώσουμε ένα παράδειγμα: ο αυτοκινητόδρομος ΠΑΘΕ στην Ελλάδα υπήρξε συγχρηματοδοτούμενο έργο, διότι -εκτός των άλλων- διευκολύνει τις εμπορευματικές μεταφορές, για τις οποίες ενδιαφέρεται το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Ο ελληνικός λαός πληρώνει χρυσάφι τα διόδια και μια χούφτα μεγαλοεργολάβοι (μεταξύ των οποίων και θυγατρικές μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, όπως η γαλλική Vinci) βγάζουν υπερκέρδη.
Το «πακέτο Φον ντερ Λάιεν», λοιπόν, κινείται σ' αυτή τη λογική, ενόψει της καπιταλιστικής ύφεσης, η οποία ερχόταν, αλλά η πανδημία του κοροναϊού την επιτάχυνε και τη βάθυνε, καθώς το σύνολο των καπιταλιστικών χωρών αναγκάστηκε να εφαρμόσει lockdown και να διαθέσει έκτακτα κονδύλια στον τομέα της Υγείας. Δεν είναι τυχαίο ότι η πρόταση της προέδρου της Κομισιόν ήρθε μετά τη συμφωνία του γερμανογαλλικού άξονα, την οποία παρουσίασαν Μέρκελ και Μακρόν. Ούτε είναι τυχαίο ότι ο «σκληρός μονεταριστής» και υπέρμαχος της «γερμανικής Ευρώπης» Σόιμπλε παρενέβη δημόσια κάνοντας μια δήλωση που όσοι την άκουσαν έτριβαν τ' αυτιά τους. «Εάν η Ευρώπη θέλει να έχει τώρα μια ευκαιρία, πρέπει τώρα να δείξει αλληλεγγύη και να αποδείξει ότι είναι σε θέση να δράσει», δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και νυν πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής. Είχε και μια παραίνεση για τους συμπατριώτες του ο Σόιμπλε: «Οι Γερμανοί έχουν ευρύτερο ατομικό συμφέρον να σταθεί ξανά στα πόδια της η Ευρώπη». Ηταν σαν να τους έλεγε: «μην είστε μαλάκες, εμείς θα κονομήσουμε πάλι».
Η πρόταση των Μέρκελ-Μακρόν μιλούσε για 500 δισ. ευρώ, χωρίς να διευκρινίζει τι ποσοστό θα είναι επιχορηγήσεις και τι δάνεια. Επειδή αντέδρασαν τέσσερις κυβερνήσεις (Αυστρία, Ολλανδία, Σουηδία, Δανία), που ζήτησαν να μη δοθούν επιχορηγήσεις αλλά μόνο δάνεια, η Φον ντερ Λάιεν ανέβασε το «πακέτο» στα 750 δισ. 500 επιχορηγήσεις, 250 δάνεια, μια αναλογία 67% προς 33%, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στο 60%-40% και στο 70%-30% που συζητιόταν μετά την πρόταση του γερμανογαλλικού άξονα.
Ετσι, η εκλεκτή του Βερολίνου έφτιαξε μια βάση επί της οποίας θα γίνει το παζάρι που θα ξεκινήσει από την επόμενη σύνοδο κορυφής. Ενα παζάρι που όλοι προεξοφλούν ότι θα τραβήξει καιρό (μπορεί να φτάσει μέχρι τα τέλη του χρόνου). Φυσικά, η προπαγάνδα -με ιδιαίτερη έμφαση στη χώρα μας- θα μιλά και πάλι για «καλούς» και «κακούς», για «ευρωπαϊστές» και «εθνικιστές» και όλα τα παρόμοια. Η πλάκα είναι ότι στην πλευρά των «καλών» θα βρίσκεται πλέον η Γερμανία, που μέχρι τώρα την τοποθετούσαν στην άλλη πλευρά. Ηδη οι συριζαίοι άρχισαν να επαινούν τη Μέρκελ (σε λίγο και τον Σόιμπλε)! Εχει, λοιπόν, σημασία να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα, για να τα έχουμε υπόψη μας καθώς θα παρακολουθούμε το παζάρι που αρχίζει (στο οποίο -εννοείται- ο Μητσοτάκης και οι άλλοι «Μητσοτάκηδες» της ΕΕ δε θα παίξουν κανένα ρόλο).
• Το πρώτο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το ποσό των 500 δισ. ευρώ, που πρότειναν Μέρκελ-Μακρόν, δεν είναι παρά το 3% του ΑΕΠ των χωρών της ΕΕ. Η πρόταση Φον ντερ Λάιεν ανεβάζει το ποσοστό στο 4,5% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης. Πρόκειται για ισχνό ποσοστό. Αρκεί να το συγκρίνουμε με το 15% του ΑΕΠ της που η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει για την ενίσχυση της καπιταλιστικής της οικονομίας (ήδη βρίσκεται σε παζάρι με την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν για το πακέτο στήριξης ύψους 9 δισ. ευρώ που αποφάσισε να δώσει μόνο στη Lufthansa).
• Δεύτερο, δε μιλάμε για ποσά που θα δοθούν εφάπαξ, σε μία χρονιά, αλλά μέχρι το 2027 (στο πλαίσιο της προγραμματικής περιόδου 2020-27 του προϋπολογισμού της ΕΕ).
• Τρίτο και κυριότερο, τα λεφτά δεν είναι για τους εργαζόμενους, αλλά για τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Αυτό το ξέρουμε (έτσι γίνεται πάντοτε στην ΕΕ), αλλά το είπε με εύσχημο τρόπο και η Φον ντερ Λάιεν: «Το μέσο NextGenerationEU θα κατευθύνει τη μαζική χρηματοδοτική του ικανότητα προς επενδύσεις στις κοινές μας προτεραιότητες μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων (…) Το μέσο NextGenerationEU θα βοηθήσει εκείνες τις απολύτως υγιείς επιχειρήσεις που έχουν λάβει τις ορθές αποφάσεις και έχουν πραγματοποιήσει τις ορθές επενδύσεις εδώ και δεκαετίες, αλλά οι οποίες βρίσκονται τώρα σε κίνδυνο». Για τους εργαζόμενους υπάρχει μόνο το περιβόητο πρόγραμμα SURE (που εντάσσεται στο συνολικό «πακέτο»), με το οποίο θα χρηματοδοτηθεί η εκ περιτροπής εργασία. Δηλαδή, ακόμα και το κομμάτι που υποτίθεται ότι αφορά τους εργαζόμενους δεν είναι παρά αβάντα στους καπιταλιστές. Αυτοί θα πληρώνουν το μισό μισθό, το κράτος θα τσοντάρει ένα 30% και ο εργαζόμενος (αυτός που δε θα απολυθεί, γιατί πάρα πολλοί θα απολυθούν, όπως προεξοφλούν όλοι) θα υποστεί μια μείωση μισθού της τάξης του 20%.
• Τα μονοπώλια του γερμανογαλλικού άξονα θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος. Ιδιαίτερα οι θυγατρικές τους που δραστηριοποιούνται σε χώρες που επλήγησαν ιδιαίτερα από την πανδημία, όπως η Ισπανία και η Ιταλία.
• Μια ακόμα πλευρά που πρέπει να επισημανθεί είναι πως μέσω αυτού του «πακέτου» θα ενισχυθεί η τάση συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, που πάντα ενισχύεται σε περιόδους κρίσης. «Μια εταιρία που πτωχεύει σε ένα κράτος μέλος είναι ένας χαμένος αξιόπιστος προμηθευτής για μια επιχείρηση που βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος», είπε η Φον ντερ Λάιεν. Ολοι κατάλαβαν: η «υγιής επιχείρηση» θα μπορέσει να «καταπιεί» τον «αξιόπιστο προμηθευτή» που αντιμετωπίζει το φάσμα της πτώχευσης. Πώς θα γίνει αυτό; Με τους όρους που θα τεθούν για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων, οι οποίοι θα ευνοούν τις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές. Το ίδιο ισχύει και για τις κρατικές υποδομές που ακόμα βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο (θυμηθείτε τι έγινε στη χώρα μας την περίοδο των Μνημονίων).
• Τα 750 δισ. της Φον ντερ Λάιεν (ή τα όσα θα επιλεγούν τελικά) θα είναι δάνεια, τα οποία θα αποπληρωθούν από τον προϋπολογισμό της ΕΕ την περίοδο 2028-2058 (τριακονταετία). Οι χώρες που εισφέρουν τα μεγαλύτερα ποσά στον κοινοτικό προϋπολογισμό (η Γερμανία πρώτη-πρώτη) δε θα πληρώσουν για να ανορθώσουν τις καπιταλιστικές οικονομίες των ανταγωνιστών τους. Θα πληρώσουν για να τα πάρουν πίσω πολλαπλάσια. Αυτός είναι κανόνας στον καπιταλισμό. Τα κονδύλια που θα εμφανιστούν σαν επιχορηγήσεις θα είναι τίμημα εξαγοράς. Χαμηλό μάλιστα.(eksegersi.gr)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου