Όσοι προβληματίζονται για το τι θα ξημερώσει δεν αναλογίζονται τι φέγγει ήδη τόσο καιρό, περασμένο και παροντικό. Όσοι από την άλλη πλευρά εμφανίζονται αισιόδοξοι, κατ' εμέ ισχύει πως "είναι αισόδοξοι ως κακώς πληροφορημένοι απαισιόδοξοι". Παράλληλα, μεγάλος αριθμός πρόθυμων και απρόθυμων ξεμπροστιάζεται με κωλοτούμπες και γενικότερη κωλοστρυμούρα, καθώς επιμένει σε λογικές και στρατηγική παρηκμασμένων πολιτικών αντιλήψεων και πρακτικών.
Τι μένει από όλα αυτά; Απλώς, κακουχίες και αμυχές στις πλάτες της κοινωνικής πραγματικότητας. Μα ποιά είναι επιτέλους αυτή η κοινωνική πραγματικότητα;
Σίγουρα, όχι η ιδιωτική υπερκερδής σκοπιμότητα. Κι όμως, όλοι αναφέρονται σε αυτήν, ήτοι την προβληματική(;)διαδικασία απόκτησης υπερκέρδους ή την εντατικοποίηση της κερδοφορίας σε βάρος της κοινωνικής υποτέλειας και της αναξιοπρεπούς μετάλλαξης.
Προβληματικές διαθέσεις σε ισορροπημένο περιβάλλον ή το αντίστροφο, δηλαδή πλέουμε σε προβληματικό περιβάλλον με ισορροπημένες διαθέσεις; Τι από τα δύο ισχύει; Ρητορικό το ερώτημα...
Μαθαίνουμε να είμαστε υποτακτικοί και ακόλουθοι ξεχνώντας σκοπίμως να ακολουθήσουμε τη φαντασιακή μας αυθόρμητη διάθεση για δημιουργία και αναπνοές!
Όμως αλήθεια...πώς τότε αναπνέουμε; Δεν...
Απλώς αναπνέουμε πορδές. Πορδές ενόσω καταπίνουμε τα σκατά των...Και τι απομένει; οι αναθυμιάσεις τους!
Τοξικά χαμόγελα κρύβουν κίτρινα δόντια,
ξεχαρβαλωμένα από τις δαγκωνιές ατσάλινων ψεμμάτων.
Λάθος θα' ναι να πάμε σε οδοντίατρο, εφόσον ο οδοντίατρος υποτιμά τον ασθενή και ανατιμά τις τσέπες του. Δόντια που δεν φαίνονται άλλωστε, δείχνουν λάθος εκτίμηση για τον ερωτισμό του στόματος και τη γλυκύτητα των λέξεων που αναχωρούν από τα χείλη...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου