Οι αναμνήσεις των εγγύτερων ημερών χάνονται το ίδιο γρήγορα όπως εμφανίζονται νέες αναμνήσεις να αντικαταστήσουν τις όσες προηγούμενες δεν ευδοκίμησαν και στέριωσαν στο μνημονικό του καθημερινού ατόμου. Η αλήθεια είναι πως με τις ταχύτητες της αγοραζωής (με αρνητικό πρόσημο) εξακολουθεί να χάνεται η ζωή επουσιωδώς και να λογαριάζονται όσες ώρες και στιγμές από αυτήν εξακολουθούν να διασκεδάζουν τα σκευρωμένα προσωπεία του ατόμου κάθε στιγμή της καθ'ημέρας. Εφόσον το σύστημα ενέχει την επανάληψη των στιγμών, προκειμένου αυτές να εγκολπωθούν στο θυμικό του καθενός/μιάς ώστε αυτομάτως να περιοριστούν τα όποια ενδεχόμενα άλλων ενδιαφέροντων και επιλογών, οι πιονέροι του εξακολουθούν να κινούνται στην αποχαύνωση της πεπατημένης αναγνωρίζοντας την επαναληπτικότητα της διαδρομής των. Δυστυχώς γι' αυτούς κάθε βήμα απροσδιόριστο και άγνωστο στέκεται εμπόδιο στην ομοιομορφία που έχουν επενδύσει, ως πειθήνια όντα ευκόλως χειραγωγίσιμα (αρκεί να αναλογιστεί κανείς τους όσους πεφτοσυννεφάκιδες του χρηματιστηρίου, της Ευρωζώνης, του τραπεζικού κραχ και γενικότερα όσους/ες ενθουσιάζονται αυτοστιγμεί, με τη στιγμή να διαρκεί επίπλαστα για κάμποσα χρόνια). Να γιατί το άγχος που παραγκωνίζουν ευκαιριακά όσοι/ες επί ματαίω πάνε διακοπές δεν το σιωπούν μα το αφήνουν να βολοδέρνει εντός τους ωσάν σαράκι που κατατρώει ό,τι πολυτιμότερο τυγχάνει να απολαμβάνει ο άνθρωπος, ήτοι την ώρα του. Μα και αυτή η προγεγραμμένη τυπικότητα στην κινησιολογία και τον γενικότερο συμπεριφορισμό των λογής τουριστών (ημεδαπών) προδιδει την έλλειψη φαντασίας στη διαχείριση χρόνου και βημάτων...
{-"Να μην ιδρώσω πάλι!", -"Α! Δεν χάνω για τίποτα αυτό ή το δείνα σίριαλ/εκπομπή", -"Αυτή η ησυχία με τρελλαίνει", -"Μα καλά, τέτοια διαφορία στην εξυπηρέτηση;!", -"Εντελώς ανοργάνωτοι αυτοί οι νησιώτες, ούτε μια σεζ λονγκ, μία ομπρέλα βρε αδερφέ!", -"Συγγνώμη, μήπως μπορείτε να μου πείτε τον κωδικό για το Wi-Fi;", -"Ρε γαμώτο να μην έχει σήμα!", -"Πού την έστησαν αυτήν τηνπαραλία ρε γαμώτο!", -"Τι χάλι κατσικόδροιμοι!" κ.ο.κ.}
Αυτές οι φράσεις δεν δικαιολογούν τη διάθεση των διακοπών, τουναντίον εξευτελίζουν ό,τι μπορεί να σημαίνουν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών: ξεκουράζομαι, ανανεώνομαι, ηρεμώ, γεμίζω μπαταρίες, γνωρίζω άλλες κουλτούρες και άλλες συνήθειες, ξεχνάω πως περνούσα μέχρι τώρα κ.ο.κ.
Τέλος πάντων, τέλος και για φέτος οι καλοκαιρινές διακοπές για τον εσμό τνω ημεδαπών τουριστών (οι ελάχιστοι εκλεκτοί των αρχών του φθινοπώρου αρκούν επί του παρόντος) που απλώς για ακόμη μία φορά χάρηκαν που κατόρθωσαν να μεταφέρουν την καθημερινότητά τους κάπου αλλού, δίχως να αλλάξουν κάτι από τους ίδιους, παρά μονάχα το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της συγκεκριμένης γραμμής ζωής τους.
-"Τουλάχιστον, τα μπάνια μας τα κάναμε!"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου