Πρωτοφανώς, η φωτεινότητα των ημερών πλησιάζει γρήγορα και σταδιακώς σαδιστικά τη ζοφερή αντίστοιχη φωτεινότητα της νύκτας...της νύκτας ως επιχείρημα του συντηρητικού κόσμου προκειμένου να προστατευθεί από τα κακώς κείμενα της διαφορετικότητας. Οι ημέρες πλέον δεν ρίχνουν φως στις αστικές και διαπροσωπικές ασχήμιες, τουναντίον αποτελούν οι ίδιες εμβληματική προμετωπίδα της καμμένης πραγματικότητας.
Ολοένα και περισσότερο, εκτός της δουλειάς, οι άνθρωποι πλαγιάζουν δίπλα στη νύκτα και την προστασία της, που την προβάλλουν απέναντι στη φαινομενική αλήθεια του φωτός. Άλλοτε, και τώρα υπογραμμίζω, ο άνθρωπος ζούσε σε περιόδους σκοταδισμού, σκότους και αποπλάνησης. Συγχρόνως, ζει στο σκοτάδι της πραγματικής ουσίας των καταστάσεων και των συνηθέστερων επιλογών του...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου