Ούτε λέξεις, ούτε προτάσεις γραμμές, ούτε κειμενάκι...
μία απλή υποσημείωση:
"...οι απατηλές ονειρώξεις πολλές. η πραγματική καθολική ηδονή
όπως και η μοναξιά τόσο ευχάριστη,
περισσότερο συγκαταβατική
και το χειρότερο...
πάει όπου την πας. ποτέ δεν είναι μόνη της..."
μία αυνανίζουσα νέα, με τα πλέον συντηρητέα-
ένας μαλάκας νεογνός, καθώς αφουγκράζεται τα πρώτα ερωτικά
σκιρτήματα μιας φευγαλέας καλλονής πεταλούδας.
θα μειδιάσει πονηρά.
θα κοιτάξει γύρω του συνομωτικά και ύστερα,
με ένα μαζοχιστικό γέλιο θα της ξεσκίσει τις απαλές σάρκες
κραυγάζοντας πως έγινε άντρας...
Τελευταίο καρέ:
δάκρυα υπερβολικής χαράς από τα χείλη του,
πάνω από το καρβουνιασμένο κουφάρι της.
ένας νεκρός εραστής έζησε πάλι...
...σκοτώνοντας την ευαισθησία του...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου