...ηρέμησε τώρα, ησύχασε. μην εξηγείς...άραξε λίγο δίπλα μου, χαίρομαι που ήρθες ξανά!
...ηρέμησε τώρα, μην εξηγείς. άσε τα μάτια μου να σε αγκαλιάσουν λιγουλάκι και γέμισε ένα ποτήρι με πάγο και άσ’ τον να λιώσει. κάτω από το μαξιλάρι έχω το κονιάκ. ξέρω, το έχεις κόψει, κάνε όμως μια εξαίρεση για απόψε...
...ηρέμησε, μην εξηγείς. άραξε δίπλα μου και βγάλε το μπουφάν σου, κάνει αρκετή ζέστη εδώ πέρα .είναι όπως ήταν και πριν φύγεις.
όχι, όχι...μην ψελλίσεις τίποτα. για την ώρα, τουλάχιστον. δέξου το σαν παράκληση!
...ησύχασε...μην εξηγήσεις τίποτα. όχι απολύτως. όχι ακόμα...
-σ’αγ...
-σσς...ησύχασε, μην εξηγείς, δεν βγάζει κάπου. χαλάρωσε, πέρασε αυτό...
εε...άκου την φωνή της billie, μοιάζει κουρασμένη, ε;...όχι, όχι, μην με ακουμπάς, άσε με λίγο να σε κοιτάξω. μην ανησυχείς, δεν θα το κάνω κατάματα...
...κοίταξέ με! άκου, να είσαι καλός μαζί μου αυτό το βράδυ. αυτό μας έχει μείνει...όλα είναι εντάξει, έχω βάλει αρκετά ξύλα στο τζάκι, θα καούν και αυτά...χα!...πολύ φίφτις η ατμόσφαιρα, δεν νομίζεις; αν φορούσα και την απομίμηση από μετάξι νυχτικό μου, θα ήταν σίγουρα ε;
-στην υγειά σου...
-ποτέ δεν θα ξαναπιούμε τόσο νέοι, για να θυμηθώ και κάποιον φίλο μου...
-θες να κοιμηθώ εδώ απόψε;
-όχι, απλά ας μεθύσουμε, μην το χαλάς έτσι...
(ο ήχος από το πρώτο τσούγκρισμα ακούγεται ακόμα ανεπαίσθητα...)
...θα ήθελα να ξαπλώσω στα γόνατά σου κάποιες σκέψεις μου, τόσο καιρό τώρα που λείπεις, ε! Θα το ήθελες εσύ...; ε!
κάποιες φορές, με τρομάζουν οι σκιές του μέικ-απ, που τρέχουν όσο τις ξεβάφω, μπροστά στον στρογγυλό μου καθρέφτη. ναι, εκεί, σ’αυτόν που είχα χαράξει με κραγιόν μαύρο το πρόσωπό σου...
ωωχχχ...αν και έχω πιει αρκετά περιμένοντάς σε, νιώθω...πως κάθε γουλιά από στάλες πέφτει βαριά στο άδειο μου στομάχι, ωσάν μπουκέτο από κόκαλα, μα...εντάξει είμαι....(νευρικά γέλια)...
(χαλαρώνουν τα μάγουλα και τα χείλη...)
έλα μωρέ, τώρα, μην συνοφριώνεις έτσι. θα γεράσεις γρήγορα, έτσι, καλέ μου...
(βαθιά και αρκετά βαριά ανάσα και...) φφφ...τελείωσε ο δίσκος...
κοίταξέ με λιγάκι, πριν κλείσεις την πόρτα...ευχαριστώ !
όνειρα γλυκά να έχεις, τα λέμε...κάποια στιγμή...
κάπου...γεια σου...
(αποκοιμάται πάνω στον καναπέ και τα τελευταία κάρβουνα χρωματίζονται έντονα γκρι και κόκκινα .τέλος...)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου