Και να που το πολυαναμενόμενο-ιντριγκαδόρικο (σωτήριο;)έτος 2012 άνοιξε τις πόρτες της επίγειας πολιτιστικο/κοινωνικο/οικονομικής κόλασης και σβούρισε κατά μέσα μας. Ήταν να γίνει για όλους και όλες μας, αν και εφόσον βέβαια δεν θέτουμε εαυτούς στον εσμό των όσων και όσων σχιζοφρενικώς διατυμπανίζουν τα μύρια όσα (και άλλα πόσα) περί καταστρεπτικού έτους, έτους του Αρμαγεδώνα, του έσχατου χρόνου της γης κοκ...
Όμως για ακόμη μία φορά-συγγνώμη- για ένα ακόμη έτος η πλειοψηφία του κόσμου (εν προκειμένω του ελλαδικού) ανταλλάσσει ευχές και ελπίδες για ένα νέο έτος δύναμης, αγάπης, καλοσύνης, υπερβατικότητας στις σχέσεις και ταπεινότητας στο συμπεριφορισμό ξεχνώντας μία καταλυτική συνιστώσα, ήτοι ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ!
Δεν θαρρώ πως γίνεται γραφικός κανείς αναφερόμενος στο ότι η τωρινή δοτή κυβέρνηση συνεργασίας των τριών κομμάτων (ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ν.Δ, ΛΑ.Ο.Σ.) δεν είναι εκλεγμένη και ότι δεν θα μας δώσει λύσεις σε αυτό που διανύουμε αυτός που κραδαίνει και το σκοινί της γκιλοτίνας. Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται ακόμη να εμπιστεύεται ο κοινός νους τις ευχές/πορδές και το κίβδηλο "πανανθρώπινο μήνυμα αγάπης" της πλέον εμπορευματοποιημένης θρησκευτικής εορτής μέσα σε αυτές τις καταστάσεις που (επι)βιώνουμε!
Απορώ με την ουσιαστική απάθεια του καταναλωτικού όντος απέναντι στην επιδερμική νότα αλλαγής που δήθεν φέρει ο νέος έτος. Μάλλον...κατανοώ.
Κατανοώ την απροθυμία του Νεοέλληνα να πάρει τις αποφάσεις του για τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Η εξήγηση είναι απλή μολονότη πολύπλοκη νοητικά. Όχι, δεν είναι ένα ακόμη ενστικτώδες ίδιον του σύγχρονου πολίτη, τουναντίον αποτελεί ένα ισχυρά δεσμευτικό του χαρακτηριστικό απέναντι στην αφασία στην οποία τον έχουν ωθήσει οι επιδερμικές απολαύσεις της ψευδαίσθησης που θέλει να ντύνεται.
Αλλιώς πώς θα εξηγούσε όποιος τις απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως "τί λέει", "τί κάνουμε", "πώς τα πας" κοκ. Για παράδειγμα ακούμε συχνά το "Καλά!". Και ερωτώ: Καλά; καλά ποιός;
Αυτός/ή που λαμβάνει τη σύνταξη και το μισθό του/της πετσοκομμένο;
Αυτός/ή που γνωρίζει ποιοί είναι οι κλέφτες;
Αυτός/ή που αντιλαμβάνεται ότι άλλοι είναι αυτοί που συρρικνώνουν τα ταμεία και ελαχιστοποιούν τις δημόσιες υποχρεώσεις της πολιτείας;
Αυτός/ή που πραγματικά θλίβεται για την παρούσα και επερχόμενη καταστροφή της χώρας του από αλήτες ντόπιους και ξένους;
Αυτός/ή που χτυπιέται από τις κατασταλτικές δυνάμεις της ΧΟΥΝΤΑΣ καθημερινά εμμέσως και άμεσα;
Ποιός/ά τελικά είναι που λέει «καλή χρονιά με υγεία και χαμόγελα», τη στιγμή που τα δόντια μας θα πρέπει να τα δείξουμε σε κάθε λογής εξουσιαστή της αξιοπρέπειάς μας;
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας αφήσουμε τις ευχές και τις φρούδες ελπίδες, γιατί χωρίς τη συνδρομή μας θα παραμείνουν ευχές και φρούδες ελπίδες...
Ας αφήσουμε τις κενές νοήματος απειλές για βόμβες και εξορίες και ας αναδείξουμε ποιός/ά κάνει κουμάντο και αγαπά τον κόσμο που τον ανέδειξε και τον γεμίζει. Όχι τον ψεύτικο και απειλητικό κόσμο της ντροπιασμένης ντόπας της αυτοκαταστολής...
Δυναμικό μήνα στον καθρέφτη μας και τη συνείδησή μας...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου