Στις 16 Αυγούστου 2011 ξεκίνησαν έρευνες για τις συνθήκες εργασίας σε σύγχρονα κάτεργα που παράγουν ρούχα για λογαριασμό της εταιρίας Zara στη Βραζιλία, και αυτό επετεύχθη έπειτα από καταγγελία σωματείων στην τηλεοπτική εκπομπή Liga. Την επόμενη ημέρα, στις 17 Αυγούστου, η Υπηρεσία Περιφερειακής Εποπτείας Εργασίας και Απασχόλησης του Σάο Πάολο έκλεισε μια βιοτεχνία που προμήθευε ρούχα την εταιρία Zara, στην οποία «οι εργαζόμενοι εργάζονταν υπό συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Οι 15 εργαζόμενοι είχαν εισαχθεί παρανόμως στη Βραζιλία από τη Βολιβία και το Περού και ήταν κλειδωμένοι σε μικρά διαμερίσματα ενώ έραβαν ρούχα για 12-18 ώρες την ημέρα 6-7 μέρες την εβδομάδα. Δε μπορούσαν να βγουν από τα διαμερίσματα χωρίς τη συγκατάθεση του επόπτη και δεν είχαν ζεστό νερό για μπάνιο ούτε αρκετό φαγητό. Οι Βολιβιανοί πληρώνονταν περίπου 1.14 δολλάρια για κάθε ρούχο που έραβαν, ενώ η λιανική τιμή στα καταστήματα της Βραζιλίας για το ίδιο ρούχο ήταν περίπου 126 δολάρια (76 ευρώ).» Από τα χρήματα με τα οποία αμείβονταν, πλήρωναν το ενοίκιο αλλά και το κόστος της μεταφοράς τους από τη Βολιβία στη Βραζιλία. Αξίζει να υπογραμμιστεί πως πολλοί από τους εργαζόμενους δούλους εργάζονταν για 3-4 μήνες μέχρι να ξεπληρώσουν τους δουλέμπορους.
«Οι έρευνες συνεχίστηκαν και συνολικά βρέθηκαν 4 βιοτεχνίες με ανάλογες συνθήκες που έραβαν ρούχα για λογαριασμό της Zara. Ο μισθός των εργαζομένων στα σύγχρονα αυτά κάτεργα κυμαινόταν από 156 έως και 290 μηνιαίως όταν ο κατώτατος μισθός στη Βραζιλία είναι 344 δολλάρια. Ανάμεσα στους εργαζόμενους βρέθηκε και κορίτσι ηλικίας 14 χρονών! Οι έρευνες συνεχίζονται, ενώ η εταιρία Zara ήδη βαρύνεται με 52 κατηγορίες για παραβάσεις και έχει τεθεί υπό έρευνα από το Υπουργείο Εργασίας της Βραζιλίας.»
Η εταιρία Zara, οία που ανήκει στον όμιλο Inditex, ο οποίος πληροφοριακά είναι ο μεγαλύτερος όμιλος λιανικής πώλησης ρούχων παγκοσμίως, συνεργάζεται με την εταιρία AHA που είναι υπεύθυνη για τις εταιρίες υπεργολαβίας που συνεργάζονται με την εταιρία Zara. Η Inditex δήλωσε ότι οι κατηγορίες αποτελούν σοβαρή παραβίαση του κώδικα της εταιρίας για τους εξωτερικούς προμηθευτές κι έτσι ρίχνει την ευθύνη στην AHA.
Και αν η Βραζιλιάνικη εκδοχή της μισθωτής δουλείας δεν μας ταράζει ας πάμε και μέχρι την Καμποτζη, όπου «νωρίτερα φέτος, εκατοντάδες εργαζόμενοι λιποθύμισαν σε εργοστάσια υφασμάτων στην Καμπότζη εξαιτίας της υπερβολικής ζέστης, των υπερωριών και της έκθεσής τους σε χημικά, θέτοντας μεγάλες εταιρίες λιανικής πώλησης όπως τις H&M, Marks & Spencer και την Inditex στο προσκήνιο και τους προμηθευτές τους υπό έρευνα.»
Και ας πάμε και μέχρι την Ισπανία, όπου τον Ιούλιο 300 εργαζόμενοι της Ισπανικής εταιρίας Zara διεξήγαγαν πορεία στη Μαδρίτη, διαμαρτυρόμενοι αναφορικά στο ότι το 80% του κυρίως γυναικείου προσωπικού εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (μικρής διάρκειας). Και αυτό αποτελεί ένα μόλις πρώτο (από τα μύρια που έπονται) παράδειγμα εργασιακής διαστροφής σε δουλικές υποτιμήσεις του ανθρώπινου δυναμικού, όπως θα ισχυρίζονταν αρκετοί μαρξιστές...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου